Blues rock icoon Popa Chubby, geboren als Ted Horowitz, viert zijn 25-jarig jubileum. Met zijn kaal geschoren hoofd en getatoeëerde armen is Chubby een imposante verschijning. In de loop der jaren is Popa Chubby uitgegroeid tot één van de meest populaire karakters in de blues scene van New York. Naar eigen zeggen is zijn stijl te omschrijven als "the Stooges meets Buddy Guy, Motörhead meets Muddy Waters & Jimi Hendrix meets Robert Johnson". Begin jaren ’70 bestormt Popa Chubby met een afro kapsel en een gloednieuwe Gibson het clubcircuit. Met het legendarische album ‘Booty And The Beast’ brengt hij één van de bestverkopende blues albums van 1994 uit. Inmiddels heeft hij een dozijn aan albums op zijn naam staan. Zijn nieuwe album "I’m Feelin’Lucky", opgenomen in zijn eigen studio in Hudson Valley, bevat heerlijke face melting blues rock ‘n funky soul. Om dit nieuwe album te promoten was Popa Chubby vorige maand in Nederland en viert hij zoals gezegd zijn vijfentwintigste verjaardag als muzikant. Drie dagen na dit interview Popa ook jarig, hij wordt dan vijfenvijftig jaar. Een mooi moment om het met hem te hebben over zijn nieuwe album en over zijn hele carrière. Het is wel een raar interview geworden, want zoals je op de foto’s kan zien hebben we dit interview in de concertzaal van De Bosuil gedaan, want Popa wou gewoon op het podium blijven zitten, en dit met zijn grote fans in de omgeving.

Hallo Popa, bedankt om wat tijd te maken voor ons. In de eerste plaats wil ik je feliciteren met je verjaardag. Het is wel twee dagen te vroeg, maar nu heb ik de kans. Hoe gaat het met je?

Bedankt voor de verjaardag wensen. Je doet me er aan herinneren dat ik binnen een paar dagen vijfenvijftig jaar word. Het gaat goed met mij. Als ik kan spelen en op een podium staan dan voel ik mij altijd goed.

Vijftien jaar geleden had je een auto ongeval. Hoe gaat nu het met je been en knie?

Mijn beide knieën zijn versleten en doen veel pijn. Zonder pijnstillers is het moeilijk vol te houden. Ik moet dringend naar de kliniek om mijn beide knieën te laten vervangen.

Je viert dit jaar je vijfentwintigste verjaardag als artiest. Hoe kijk je terug op die vijfentwintig jaar?

Ik zal eerlijk met je zijn. Ik kijk nooit achterom, alleen vooruit. Het is de toekomst die telt, die kan je gedeeltelijk zelf bepalen. Het verleden niet meer, dat is voorbij. Uit het verleden kan je alleen leren.

Wat is je beste en je slechtste herinnering op die vijfentwintig jaar on the road?

Eigenlijk heb ik tijdens mijn tournees geen slechte momenten gekend. Op dat gebied heb ik altijd veel geluk gehad en daar ben ik blij om. Het beste moment komt dadelijk als het concert begint. Als je me die vraag volgende week stelt is dat concert het mooiste moment uit mijn carrière.

Is het waar dat je eigenlijk als muzikant begonnen bent in een punk band? Waarom even later de verandering naar bluesrock?

Inderdaad, ik ben begonnen in een punk band. Ik hou van alle muziek en punk was op dat moment de muziek die in was. Dat ik een tijdje later bluesrock begon te spelen was geen bewuste keuze. Dat is spontaan gekomen.

Als je al je studio en live albums samen telt kom je op meer dan dertig albums. Dat is meer dan één album per jaar. Waar haal je de energie vandaan en is songs schrijven dan zo gemakkelijk voor je?

Ja, als je het lijstje bekijkt dan heb ik heel wat cd's gemaakt en ik ben trots op al mijn albums. Het schrijven van nummers heeft weinig te maken met energie. Ik heb heel veel inspiratie doordat mijn lichaam en geest in evenwicht zijn en als je veel inspiratie hebt dan komen de songs vanzelf. Ik heb in het verleden al gemerkt dat als mijn lichaam en geest niet in balans zijn, ik ook niet moet proberen om iets te schrijven, want dat lukt toch niet. Het eerste wat ik dan moet doen is werken aan mezelf.

In die vijfentwintig jaar heb je het podium en de studio gedeeld met heel wat muzikanten. Welke was de beste muzikant waar je ooit mee samen gespeeld hebt?

Er zijn heel wat goede muzikanten en gitaristen geweest waarmee ik samen mogen spelen heb. Als ik er dan toch een paar moet noemen dan zeg ik vanuit mijn hart Johnny Winter, Hubert Sumlin en Walter Trout. Maar de man waar ik het meeste van geleerd heb en het meest naar opkeek was producer Tom Dowd. Hij was een fantastisch man en had een enorm goed gevoel van hoe muziek moest klinken. Hij heeft met alle grote namen, zoals Otis Redding, Dutsy Springfield, Eric Clapton, The Eagles, The Allman Brothers, Cream, Joe Bonamaasa en nog veel andere grootheden,  die toen bij Atlantic Records zaten gewerkt. Tom Dowd is zonder twijfel de man die het meeste invloed gehad heeft op mijn muzikale ontwikkeling en carrière.

Op het einde van 2014 verscheen je recentste album 'I'm Feeling Lucky'. Waarom deze titel?

Dat is een gemakkelijke. Zoals de titel het zelf zegt. Ik ben heel gelukkig op dit moment. Ik mag doen wat ik graag doe, namelijk muziek maken. Ook als ik terug kijk op mijn carrière als muzikant kan ik niet anders dan me gelukkig voelen. Voor alle duidelijkheid naar jullie lezers toe: Hier zit een gelukkig man voor jullie reporter en dan schiet de muzikant in een lachbui.

In het nummer 'Three Little Words' horen we je dochter, Tipitina Horowitz op trompet. Welk gevoel geeft dat bij een vader als zijn dochter meespeelt op zijn album?

Ik ben zeer trots op haar. Ze is een uitstekende, professionele muzikante. Wanneer ik haar zei dat ik heel tevreden was met het resultaat, vond zij dat ze het nog beter kon en drong ze aan om het nogmaals te mogen spelen. Ze is nu negentien, een leeftijd waarop kinderen wat afstand nemen van hun ouders en proberen om een zelfstandig leven op te bouwen. Ik ben zeer blij dat mijn dochter wilde mee spelen op mijn album en dat ik nog steeds een uitstekende band met haar heb.

Op 'I'm Feeling Lucky' staan ook twee duetten. 'Rock On Bluesman' met Mike Zito en 'Come To Me' met Dana Fuchs. Waarom deze twee muzikanten? Heb je een speciale band met hen?

Inderdaad, ik heb een speciale relatie met Dana. Ik ken haar al lang, eigenlijk van in het begin toen ze als heel jonge zangeres begon in New-York. Ik heb ze toen wat geholpen en was een beetje een vader figuur voor haar. We zijn al die tijd heel goede vrienden gebleven en ik ben blij dat ze door gezet heeft want ze heeft een enorm goede stem. Toen ik 'Come To Me' schreef wist ik dadelijk dat ik Dana moest vragen om samen met mij dat nummer te zingen. Zij heeft de perfecte stem voor deze song. Mike Zito is ook een prachtkerel en een geweldige muzikant, een echte wereld krijger. Ik ben heel blij dat Mike en ik deze song samen geschreven hebben en ook zijn instrumentale bijdrage op gitaar in deze song is enorm sterk.

Wat is volgens jou het beste nummer op 'I'm Feeling Lucky'?

Zonder twijfel 'Rock On Bluesman'. Ik hou ook erg veel van de cover 'Rollin’ & Tumblin’'. Veel mensen hebben mij al gevraagd waarom ik deze cover op het album gezet heb. De reden is simpel, ik vind 'Rollin' And Tumblin'' één van de beste bluesrock nummers die ooit geschreven zijn. Elke keer als ik het speel beleef ik er veel plezier aan en het nummer maakt vele mensen blij. 'One Leg At A Time' vind ik ook een erg sterk nummer.

Ik vind 'I'm A Pitbull' een speciaal nummer. Is dat nummer geschreven voor je hond?

Popa wordt heel enthousiast. Dat heb je goed gezien. Ja, dat nummer is voor mijn hond en eigenlijk voor alle honden op deze wereld. Honden zijn mijn favoriete wezens op deze aardbol.

Wat is zijn naam?

Timber. Timber, the pitbull. hij is iets meer dan twee jaar nu. Als ik op reis ben, verblijft hij bij mijn dochter. Ik zou hem graag meenemen, maar dat is bijna onmogelijk. Ik mis hem en hij mij. Het is mooi om te zien hoe blij hij is, wanneer ik terug thuis kom. De vriendschap van een hond is puur en onvoorwaardelijk. Een hond zal je nooit een mes in je rug steken.

Ik las ergens dat jij ook een organisatie opgericht hebt die reddingshonden opleidt en die ook honden trainen die oorlog veteranen moeten bijstaan (therapie) in hun psychische en mentale problemen en lichamelijk leed.

Ja, ik steun deze organisatie zoveel ik kan. Het is triest om te zien hoe de soldaten terugkomen van de oorlog in Irak of Afghanistan, mentaal en psychisch helemaal vernietigd en soms komt daar ook nog bij dat ze lichamelijk erg afzien omdat ze invalide geworden zijn in de oorlog. De Amerikaanse staat doet niets voor deze oorlog veteranen. Een echte schande. Ik ben tegen de oorlog en ik vind dat Amerika geen oorlogstroepen moet sturen naar elke plaats op deze aardbol. Maar ik heb veel respect en eerbied voor al die jonge mannen en vrouwen die in het leger zijn en naar die oorlogs gebieden moeten gaan. Amerika heeft nog altijd niets geleerd uit de oorlog met Vietnam. Ik ben een dromer en droom van een wereld zonder oorlog, maar ik ben nuchter genoeg om te weten dat er altijd oorlog zal zijn. Er is ook teveel geld mee gemoeid. Alles draait om geld. De mensen die met wapens maken en oorlog voeren rijker worden, die blijven thuis in hun riante villa's. Zolang deze mensen niet zelf naar de oorlog moeten beseffen ze niet hoeveel leed wapens en oorlog aanrichten.

Bedankt voor het interview, geniet van het optreden vanavond en geniet van je vijfenvijftigste verjaardag.

Walter Vanheuckelom